| s-301
| śucinā ācchādya mātā prayacchet udak śirasam |
| s-302
| anu pṛṣṭham gatvā uttaratas tiṣṭhet |
| s-303
| yat te su sīmaḥ iti tisṛbhiḥ upasthāya udañcam mātre pradāya yat adaḥ iti apām añjalim avasiñcet |
| s-304
| dvis tūṣṇīm |
| s-305
| jananāt ūrdhvam daśa rātrāt śata rātrāt saṃvatsarāt vā nāma kuryāt |
| s-306
| snāpya kumāram kariṣyataḥ upaviṣṭasya śucinā ācchādya mātā prayacchet udak śirasam |
| s-307
| anu pṛṣṭham gatvā uttaratas upaviśet |
| s-308
| hutvā kaḥ asi iti tasya mukhyān prāṇān abhimṛśet |
| s-309
| asau iti nāma kuryāt tat eva mantra ante |
| s-310
| mātre prathamam ākhyāya |
| s-311
| viproṣya aṅgāt aṅgāt iti putrasya mūrdhānam parigṛhṇīyāt |
| s-312
| paśūnām tvā iti abhijighret tūṣṇīm striyāḥ |
| s-313
| tṛtīye varṣe caulam |
| s-314
| tatra nāpitaḥ uṣṇa udakam ādarśaḥ kṣuraḥ vā audumbaraḥ piñjūlyaḥ iti dakṣiṇatas |
| s-315
| ānaḍuhaḥ gomayaḥ kṛsaraḥ sthālīpākaḥ vṛthāpakvaḥ iti uttaratas mātā ca kumāram ādāya |
| s-316
| hutvā ayam āgāt iti nāpitam prekṣet savitāram dhyāyan |
| s-317
| uṣṇena iti uṣṇa udakam prekṣet vāyum dhyāyan |
| s-318
| āpaḥ iti undet |
| s-319
| viṣṇoḥ iti ādarśam prekṣet audumbaram vā |
| s-320
| oṣadhe iti darbha piñjūlīḥ sapta ūrdhva agrāḥ abhinidhāya svadhite iti ādarśena kṣureṇa audumbareṇa vā |
| s-321
| yena pūṣā iti dakṣiṇatas tris prāñcam prohet |
| s-322
| sakṛt āyasena pracchidya ānaḍuhe gomaye keśān kuryāt |
| s-323
| undana prabhṛti evam paścāt uttaratas ca |
| s-324
| tri āyuṣam iti putrasya mūrdhānam parigṛhya japet |
| s-325
| araṇye keśān nikhaneyuḥ |
| s-326
| stambe nidadhati eke |
| s-327
| gauḥ dakṣiṇā |
| s-328
| aṣṭame varṣe brāhmaṇam upanayet |
| s-329
| tasya ā ṣoḍaśāt an atītaḥ kālaḥ |
| s-330
| ekādaśe kṣatriyam |
| s-331
| tasya ā dvāviṃśāt |
| s-332
| dvādaśe vaiśyam |
| s-333
| tasya ā caturviṃśāt |
| s-334
| kuśalīkṛtam alaṃkṛtam ahatena ācchādya hutvā agne vrata pate iti uttaratas agneḥ pratyak mukham avasthāpya añjalim kārayet |
| s-335
| svayam ca upari kuryāt |
| s-336
| dakṣiṇatas tiṣṭhan mantravān brāhmaṇaḥ ācāryāya udaka añjalim pūrayet |
| s-337
| āgantrā iti japet prekṣamāṇe |
| s-338
| kaḥ nāma asi iti uktaḥ devatā āśrayam nakṣatra āśrayam vā abhivādanīyam nāma brūyāt asau asmi iti |
| s-339
| utsṛjya apaḥ devasya te iti dakṣiṇa uttarābhyām hastābhyām añjalim gṛhṇīyāt ācāryaḥ |
| s-340
| sūryasya iti pradakṣiṇam āvartayet |
| s-341
| dakṣiṇam aṃsam anvavamṛśya anantarhitām nābhim ālabhet prāṇānām iti |
| s-342
| atha enam paridadyāt antaka prabhṛtibhiḥ |
| s-343
| dakṣiṇam aṃsam prajāpataye tvā iti |
| s-344
| savyena savyam devāya tvā iti |
| s-345
| brahmacārī asi iti saṃpreṣya upaviśya dakṣiṇa jānu aktam añjali kṛtam pradakṣiṇam muñja mekhalām ābadhnan vācayet iyam duruktāt iti |
| s-346
| adhīhi bho iti upasīdet |
| s-347
| tasmai anvāha sāvitrīm |
| s-348
| pacchas ardharcaśaḥ sarvām iti sāvitrīm vācayet mahāvyāhṛtīḥ ca ekaikaśas oṃkāram ca |
| s-349
| prayacchati asmai vārkṣam daṇḍam su śravaḥ su śravasam mā iti |
| s-350
| samidham ādadhyāt agnaye samidham iti |
| s-351
| bhaikṣam caret |
| s-352
| mātaram agre atha anyāḥ suhṛdaḥ |
| s-353
| ācāryāya bhaikṣam nivedayet |
| s-354
| tiṣṭhet ā astamayāt tūṣṇīm |
| s-355
| tri rātram kṣāra lavaṇa dugdham iti varjayet |
| s-356
| hemanta śiśirayoḥ caturṇām aparapakṣāṇām aṣṭamīṣu aṣṭakāḥ ekasyām vā |
| s-357
| pūrvedyus pitṛbhyaḥ dadyāt odanam kṛsaram pāyasam catur śarāvasya vā apūpān |
| s-358
| udīratām avare ud parāsaḥ iti aṣṭābhiḥ hutvā yāvatībhiḥ vā kāmayīta atha śvobhūte aṣṭakāḥ paśunā sthālīpākena ca |
| s-359
| api anaḍuhaḥ yavasam āharet |
| s-360
| agninā vā kakṣam upoṣet eṣā me aṣṭakā iti |
| s-361
| na tu eva an aṣṭakaḥ syāt |
| s-362
| tām ha eke vaiśvadevīm bruvate āgneyīm eke sauryām eke prājāpatyām eke rātri devatām eke nakṣatra devatām eke ṛtu devatām eke pitṛ devatām eke paśu devatām eke |
| s-363
| paśu kalpena paśum saṃjñapya prokṣaṇa upākaraṇa varjam vapām utkhidya juhuyāt vaha vapām jātavedaḥ pitṛbhyaḥ yatra etān vettha nihitān parāke medasaḥ kulyāḥ upa enān sravantu satyāḥ etāḥ āśiṣaḥ santu sarvāḥ svāhā iti |
| s-364
| atas avadānānām sthālīpākasya ca agne naya su pathā rāye asmān iti dve |
| s-365
| śāntā pṛthivī śivam antarikṣam dyauḥ naḥ devī abhayam naḥ astu śivāḥ diśaḥ pradiśaḥ uddiśaḥ naḥ āpaḥ vidyutaḥ paripāntu sarvatas svāhā |
| s-366
| āpaḥ marīcīḥ pravahantu naḥ dhiyaḥ dhātā samudraḥ avahantu pāpam bhūtam bhaviṣyat abhayam viśvam me brahma adhiguptaḥ svāra akṣarāṇi svāhā |
| s-367
| viśve ādityāḥ vasavaḥ ca devāḥ rudrāḥ goptāraḥ marutaḥ sadantu |
| s-368
| ūrjam prajām amṛtam pinvamānaḥ prajāpatiḥ mayi parameṣṭhī dadhātu svāhā |
| s-369
| prajāpate na tvat etāni anyaḥ |
| s-370
| sauviṣṭakṛtī aṣṭamī |
| s-371
| brāhmaṇān bhojayet iti uktam |
| s-372
| snātam _ maṅgalam varam avidhavāḥ subhagāḥ yuvatyaḥ kumāryai veśma prapādayanti |
| s-373
| tāsām a pratikūlaḥ syāt anyatra _ pātakebhyaḥ |
| s-374
| tābhiḥ anujñātaḥ atha asyai vāsaḥ prayacchati raibhī āsīt iti |
| s-375
| cittiḥ āḥ upabarhaṇam iti āñjana kośam ādatte |
| s-376
| samañjatu viśvāḥ devāḥ iti samañjanīyā |
| s-377
| yathā iyam śacīm vāvātām su putrām ca yathā aditim avidhavām ca apālām evam tvā iha rakṣatāt imam iti dakṣiṇe pāṇau śalalīm trivṛtam dadāti rūpam rūpam iti ādarśam savye |
| s-378
| _ kṛṣṇam āvikam kṣaumam _ _ maṇim pratisaram jñātayaḥ asyāḥ badhnanti _ lohitam iti |
| s-379
| madhumatīḥ oṣadhīḥ iti madhūkāni badhnāti |
| s-380
| vivāhe gām arhayitvā gṛheṣu gām te mādhuparkike |
| s-381
| paścāt agneḥ kanyām upaveśya anvārabdhāyām mahāvyāhṛtibhiḥ tisraḥ juhoti |
| s-382
| samastābhiḥ caturthām pratīyeta etasyām codanāyām |
| s-383
| evam an ādeśe sarveṣu _ karmasu purastāt ca upariṣṭāt ca etābhiḥ eva juhuyāt |
| s-384
| iyam nārī upabrūte lājān āvapantikā śivā jñātibhyaḥ bhūyāsam ciram jīvatu me patiḥ svāhā iti tiṣṭhantī juhoti patiḥ mantram japati |
| s-385
| aśma kramaṇa ādi evam dvitīyam evam tṛtīyam tūṣṇīm kāmena caturtham |
| s-386
| prāc udīcyām diśi sapta padāni prakramayati |
| s-387
| iṣe ekapadī ūrje dvipadī rāyaspoṣāya tripadī āyobhavyāya catuṣpadī paśubhyaḥ pañcapadī ṛtubhyaḥ ṣaṭpadī sakhā saptapadī bhava iti tāni adbhiḥ śamayati |
| s-388
| āpohiṣṭhīyābhiḥ tisṛbhiḥ stheyābhiḥ adbhiḥ mārjayitvā mūrdhani abhiṣicya gām dadāni iti āha |
| s-389
| brāhmaṇebhyaḥ kiṃcid dadyāt sarvatra sthālīpāka ādiṣu karmasu sūryām viduṣe vādhūyam |
| s-390
| gauḥ brāhmaṇasya varaḥ grāmaḥ rājanyasya aśvaḥ vaiśyasya |
| s-391
| adhiratham śatam duhitṛmate yājñikebhyaḥ aśvam dadāti |
| s-392
| atha proṣya āyan gṛhān samīkṣate |
| s-393
| kalyāṇīm vācam prabrūyāt |
| s-394
| vyādhau samutthite imāḥ rudrāya tavase kapardine pratyṛcam gāvedhukam carum juhuyāt |
| s-395
| yadi gṛhe madhūkāḥ madhu kurvanti upoṣya audumbarīḥ samidhaḥ aṣṭaśatam dadhi madhu ghṛta aktāḥ mā naḥ toke iti dvābhyām juhuyāt |
| s-396
| śam naḥ indra agnī iti ca sūktam japet sarveṣu ca karmasu pratiśruta ādiṣu |
| s-397
| prādeśa mātrīḥ pālāśīḥ samidhaḥ saptadaśa hutvā paścāt sruva grahaṇam |
| s-398
| darśa pūrṇamāsayoḥ pañcadaśa madhyāvarṣe aṣṭake tisraḥ vā bhavanti |
| s-399
| pitṛyajña vat homaḥ |
| s-400
| sahādhyāyinaḥ amātyān kurvīta _ _ _ tvāt iti bhāradvājaḥ te hi asya viśvāsyāḥ bhavanti iti |