Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, θα ήθελα καταρχάς να συγχαρώ τον εισηγητή κ. Oostlander για την εξαίρετη εργασία που παρουσιάζει και να υπενθυμίσω ότι αυτή η απόφαση πλαίσιο που υποβάλλει η Επιτροπή εντάσσεται σε μια συνολική στρατηγική καταπολέμησης των ναρκωτικών, η οποία βασίζεται στην ισόρροπη προσέγγιση μέτρων για τη μείωση της ζήτησης και της προσφοράς καθώς και δράσεων κατά της παράνομης διακίνησης.
Η πρόταση αυτή δεν είναι ΟΛΗ η ευρωπαϊκή πολιτική για τα ναρκωτικά: η πρόταση αυτή αφορά μόνο μία ειδική συνιστώσα που σχετίζεται με την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών.
Αλλά η προσέγγιση του θέματος των ναρκωτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα δράσης για το 2000-2004, η ενδιάμεση αξιολόγηση του οποίου θα γίνει στη διάρκεια του τρέχοντος έτους.
Στο Λάκεν, οι ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων ζήτησαν μέχρι το τέλος Μαΐου του έτους αυτού να εγκρίνουμε την απόφαση πλαίσιο για την εναρμόνιση των ποινικών κυρώσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με τη διακίνηση ναρκωτικών.
Η Επιτροπή πιστεύει ότι στον αγώνα για την καταπολέμηση των ναρκωτικών χρειάζεται στενός συντονισμός μεταξύ των διαφόρων δικαστικών, αστυνομικών και τελωνειακών αρχών των κρατών μελών, ώστε να ανταποκριθούμε στην πρόκληση της διακίνησης ναρκωτικών σε διεθνές επίπεδο.
Μια παρόμοια συνεργασία, για να καταστεί αποτελεσματική, πρέπει να στηριχθεί στην κοινή προσέγγιση σε επίπεδο Ένωσης, κυρίως όσον αφορά την προσέγγιση των ορισμών των εγκλημάτων και των ποινικών κυρώσεων που εφαρμόζονται για την παράνομη διακίνηση, οι οποίες πρέπει να είναι αποτελεσματικές, ανάλογες και αποτρεπτικές.
Είναι σαφές ότι τα κατασταλτικά μέτρα κατά των δραστών της παράνομης διακίνησης πρέπει να συμπληρώνονται και να ολοκληρώνονται με μια πολιτική πρόληψης και κοινωνικής επανένταξης των ατόμων που είναι εξαρτημένα από τα ναρκωτικά.
Για την προετοιμασία αυτής της ποινικής πρωτοβουλίας η Επιτροπή εργάσθηκε, μπορούμε να πούμε, έχοντας πλήρη γνώση του θέματος χάρη στις σημαντικές προπαρασκευαστικές εργασίες που επιτελέσαμε, μελετώντας κυρίως τους ορισμούς σε κάθε κράτος μέλος, τις ποινές που επιβάλλει η νομοθεσία και - πράγμα όχι λιγότερο σημαντικό - τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις εφαρμογής των ποινικών κυρώσεων για τη διακίνηση ναρκωτικών σε κάθε ένα από τα δεκαπέντε κράτη μέλη.
ή στο μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων ναρκωτικών η διακίνηση έχει εξωευρωπαϊκή καταγωγή και είναι πάντα διεθνής, ή δεν κατανοώ πώς είναι δυνατό να θέλουμε να τιμωρήσουμε πιο αυστηρά τη διασυνοριακή διακίνηση από τη σοβαρή διακίνηση που πραγματοποιείται στο εσωτερικό κάθε κράτους μέλους.
Τα κράτη δεν μπορούν να διαθέτουν δύο ποινικούς κώδικες, έναν που θα εφαρμόζεται στη διακίνηση ναρκωτικών αποκλειστικά μέσα στα σύνορά τους, και έναν άλλο που θα εφαρμόζεται στη διακίνηση ναρκωτικών όταν αυτή έχει διασυνοριακή διάσταση.
Περιοριστήκαμε να συλλέξουμε τα βασικά στοιχεία της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1988 κατά της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών και ολοκληρώσαμε τον ορισμό αυτό με τις εθνικές διατάξεις σχετικά με τον ορισμό των αδικημάτων που συνδέονται με τη διακίνηση ναρκωτικών.
Και επομένως, στον ορισμό αυτό, δεν περιλαμβάνεται η προσωπική κατανάλωση ναρκωτικών ούτε η μη κερδοσκοπική συναλλαγή με σκοπό την προσωπική κατανάλωση.
Τα θέματα αυτά επαφίενται στην αποκλειστική δικαιοδοσία κάθε κράτους μέλους διότι, όπως κατέστησε σαφές η συζήτηση αυτή, στον τομέα αυτό οι λύσεις των δεκαπέντε κρατών μελών διαφέρουν σημαντικά.
Αυτή η πρόταση της Επιτροπής δεν έρχεται επομένως να μεταβάλει αυτές τις διαφορές των εθνικών νομοθεσιών στις ζώνες όπου η διακίνηση ναρκωτικών για σκοπούς προσωπικής κατανάλωσης θεωρείται ότι δεν καλύπτεται από τις ποινικές κυρώσεις.
Αλλά όταν η διακίνηση αποκτά τέτοια διάσταση και σοβαρότητα ώστε πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ποινικών κυρώσεων, η Επιτροπή προτείνει να είναι οι ποινικές κυρώσεις αποτελεσματικές, ανάλογες και αποτρεπτικές.
Το ελάχιστο όριο των πέντε ετών για τη μέγιστη ποινή όχι μόνο προσφέρει μεγάλο περιθώριο ελιγμού για να εφαρμόσουν οι δικαστές το νόμο σε συνάρτηση με τις περιστάσεις κάθε περίπτωσης παράνομης διακίνησης, αλλά επίσης είναι μια πρόταση που αποσκοπεί να δώσει μια ιδέα της αυστηρότητας με την οποία επιδιώκουμε να τιμωρούνται οι περιπτώσεις διακίνησης ναρκωτικών στις οποίες εφαρμόζεται η ποινή αυτή.
Οφείλω να πω ότι σε άλλες χώρες το όριο είναι πιο χαμηλό και ότι ο αριθμός των πέντε ετών είναι κατά τη γνώμη μας ένας αριθμός που ανταποκρίνεται στο ελάχιστο επίπεδο εναρμόνισης, αφήνοντας φυσικά στη νομοθεσία κάθε κράτους μέλους τη δυνατότητα να καθιερώσει άλλα πιο αυστηρά ελάχιστα όρια για τη μέγιστη εφαρμόσιμη ποινή.
Πιστεύω, επομένως, ότι η πρόταση αυτή, που ελπίζω να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο, αποτελεί ένα πρώτο βήμα στον αγώνα στον οποίο συμμετέχουν όλα τα κράτη μέλη, στον αγώνα κατά της διακίνησης ναρκωτικών που απειλεί την υγεία, την ασφάλεια και την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Και που, όπως υπογράμμισε ο κ. Oostlander, αποτελεί πηγή χρηματοδότησης πολυάριθμων άλλων εγκληματικών δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων και της ίδιας της τρομοκρατίας.
Στο πλαίσιο αυτό, ελπίζω ότι το Κοινοβούλιο θα υποστηρίξει την έκθεση και θα δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε το Συμβούλιο να μπορέσει να εγκρίνει αυτήν την απόφαση πλαίσιο μέχρι το τέλος Μαΐου του τρέχοντος έτους.
Πλούσια βλάστηση και ορεινά μονοπάτια μοναδικής φυσικής ομορφιάς συνθέτουν μία μαγευτική εικόνα στο όρος Παγγαίο: δάση από καστανιές, οξιές, κέδρους και έλατα και ανάμεσά τους τρεχούμενα νερά και αγριολούλουδα, όπως η 'παιόνια' ή αλλιώς 'τουλίπα του Παγγαίου'.
Το Παγγαίο όρος εκτείνεται σε μία περιοχή 324.000 στρεμμάτων περίπου, από την οποία το μεγαλύτερο μέρος του ανήκει στο Νομό Καβάλας και το υπόλοιπο στο Νομό Σερρών.
Ψηλότερη κορυφή του είναι το Μάτι ή Πιλάφ Τεπέ (1956 μ.), περιοχή που είναι προσβάσιμη από το χωριό Ακροβούνι στην παλαιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης - Ελευθερούπολης - Καβάλας και στην οποία λειτουργεί και Χιονοδρομικό Κέντρο.
Στη βόρεια πλευρά του Παγγαίου, απέναντι από τη Δράμα, σ' ένα κατάφυτο πέταλο με αμφιθεατρική θέα και σε ύψος 350 μέτρων, βρίσκεται ένα σύμπλεγμα γραφικών χωριών.
Ο Άγιος Χριστόφορος, αποτελεί το νεότερο οικισμό, στις παρυφές του Παγγαίου, ο οποίος χτίστηκε από την επιθυμία των κατοίκων να βρίσκονται κοντύτερα στον κάμπο.
Στον ίδιο δρόμο συναντάμε και το χωριό Αυλή, από το οποίο ξεκινάει ορειβατικό μονοπάτι που διασχίζει ολόκληρο το Παγγαίο σε μια διαδρομή περίπου τεσσάρων ωρών.
Σύμφωνα με μία παράδοση, ονομάστηκε έτσι όταν μετά από μια νικηφόρα μάχη των κατοίκων εναντίον των εχθρών, ο αγγελιοφόρος τους έτρεξε στο χωριό ν' αναγγείλει το ευχάριστο γεγονός, φωνάζοντας: 'Νίκησαν οι Σιάνοι'.
Με αφετηρία την Νικήσιανη μπορείτε να κάνετε ορειβασία στις απόκρημνες πλαγιές της περιοχής και να επισκεφθείτε δυσπρόσιτα σπήλαια και εγκαταλειμμένες στοές μεταλλείων.
Το νησάκι είναι ακατοίκητο, όμως σε αυτό λειτουργεί διεθνές κατασκηνωτικό κέντρο που φιλοξενεί, κάθε χρόνο, παιδιά σχολικής ηλικίας από την Ελλάδα και από το εξωτερικό, ιατρείο, εστιατόριο και αναψυκτήρια.
Αποτελεί έναν από τους αγαπημένους προορισμούς των Κερκυραίων, καθώς συνδυάζει αστείρευτη φυσική ομορφιά με τη μαγεία της θάλασσας, ενώ απέχει ελάχιστα από την πόλη.
Εάν βρεθείτε στο Βίδο μην παραλείψετε να κολυμπήσετε στην οργανωμένη παραλία του νησιού και να θαυμάσετε τη μαγεία της φύσης μέσα από μία περιήγηση στα ειδικά διαμορφωμένα μονοπάτια του.
Κυρία Πρόεδρε, η έκρηξη του ηφαιστείου Νιραγκόνγκο αποκάλυψε δύο πραγματικότητες, οι οποίες συνιστούν πρόκληση για τη διεθνή κοινότητα εν γένει και, πιο συγκεκριμένα, για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τις χώρες της περιοχής.
Η πρώτη πραγματικότητα είναι οι συνθήκες άκρας ένδειας υπό τις οποίες ζουν χιλιάδες άνθρωποι, όχι μόνο στη συγκεκριμένη ανατολική περιφέρεια, αλλά σε όλη την επικράτεια της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, μιας ένδειας που επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο λόγω της εμπόλεμης κατάστασης που μαστίζει αυτή τη χώρα από το 1996.
Από την άποψη αυτή, υπήρξε εξαιρετικά επίκαιρο το ψήφισμα που εγκρίναμε αυτή την εβδομάδα και που διασυνδέει τη βοήθεια έκτακτης ανάγκης, την αποκατάσταση και την αναπτυξιακή πολιτική.
Η δεύτερη πραγματικότητα είναι το μίσος που σιγοφούντωνε μεταξύ των λαών της ανατολικής περιφέρειας και του γειτονικού πληθυσμού της Ρουάντα, ένα μίσος που εκφράστηκε με την άρνηση του πληθυσμού της Γκόμα να δεχθεί τη φιλοξενία που προσέφερε η Ρουάντα και με τη μαζική επιστροφή αυτού του πληθυσμού στα εδάφη του, που είχαν ήδη κατακλυσθεί από το ηφαίστειο, παρά τον κίνδυνο νέας έκρηξης.
Οι δύο αυτές πραγματικότητες θα πρέπει να μας οδηγήσουν σε μια στρατηγική και μια δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα μας επιτρέψουν να παρέμβουμε σε αυτήν την περιοχή.
Είναι βέβαιο ότι λείπει μια ορθή πολιτική ανοικοδόμησης της Γκόμα και μια πολιτική πρόληψης πιθανών νέων εκρήξεων και ελέγχου του ηφαιστείου Νιραγκόνγκο.
Ωστόσο, όλη αυτή η στρατηγική δεν θα έχει χρήσιμα αποτελέσματα, αν δεν εδραιωθούν στη χώρα τα θεμέλια ενός δημοκρατικού καθεστώτος με ευρεία κοινωνική συναίνεση, που θα εγγυάται τη σταθερότητα και την ειρήνη.
Επίσης, θεωρούμε πως είναι σημαντικό να διοργανωθεί μια περιφερειακή διάσκεψη που θα συμβάλει στη συμφιλίωση των χωρών της περιοχής των Μεγάλων Λιμνών και θα αποκαταστήσει τη χαμένη εμπιστοσύνη των διαφόρων λαών που κατοικούν εκεί.
Το ψήφισμα που υποβάλλουμε είναι ένα σύνολο βουλήσεων, αρχών και στρατηγικών που θέλουμε να εφαρμοσθούν προκειμένου να αντιμετωπιστεί η έκρηξη του ηφαιστείου Νιραγκόνγκο, χωρίς ωστόσο να παραγνωριστούν τα όσα ανέφερα προηγουμένως.
Υποστηρίζουμε το σφαιρικό σχέδιο δράσης για το 2000 υπό τη διαχείριση του ECHO και ζητάμε να επισπευσθεί αυτό το σχέδιο, που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την αφρικανική περιφέρεια, και, για να επιτευχθούν οι στόχοι που εκτέθηκαν ανωτέρω, να μην καθυστερήσουν αυτές οι ενισχύσεις, όπως έχει συμβεί δυστυχώς πολλές φορές.
Αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους γερμανούς κατακτητές, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου ανέλαβε το δύσκολο έργο της αντιμετώπισης του μεγάλου οικονομικού προβλήματος που άφησε πίσω του ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Ταυτόχρονα είχε τεθεί αφενός μεν το ζήτημα της παραδειγματικής τιμωρίας των συνεργατών του κατακτητή, αφετέρου δε η μεθόδευση του αφοπλισμού των ανταρτών.
Πιο συγκεκριμένα, έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η πρόταση για γενικό αφοπλισμό, από τον οποίο όμως θα εξαιρούνταν η Τρίτη Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία και ο Ιερός Λόχος με το σκεπτικό ότι ήταν το μόνο εν λειτουργία τμήμα του τακτικού Ελληνικού Στρατού το οποίο πολέμησε σε Βόρειο Αφρική και Ιταλία.
Ως ενδεικτική του διχασμού ανάμεσα στα στελέχη της κυβέρνησης θεωρείται η παραίτηση των υπουργών του ΕΑΜ, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 2_Δεκεμβρίου_του_1944.
Η διαδήλωση είχε μεγάλη συμμετοχή, κατέληξε όμως σε λουτρό αίματος όταν χτυπήθηκε με πυροβολισμούς από το κτίριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης, όπου ήταν ακροβολισμένοι αστυνομικοί.
Διοργανώθηκε νέα πορεία από το ΕΑΜ, στην οποία κεντρικό σύνθημα ήταν «Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα».