s-307
| fili recordare quia recepisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala |
s-308
| nunc autem hic consolatur |
s-309
| tu vero cruciaris |
s-310
| et in his omnibus inter nos et vos chasma magnum firmatum est ut hii qui volunt hinc transire ad vos non possint ne que inde huc transmeare |
s-311
| et ait |
s-312
| rogo ergo te pater ut mittas eum in domum patris mei habeo enim quinque fratres ut testetur illis ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum |
s-313
| et ait illi Abraham |
s-314
| habent Mosen et prophetas |
s-315
| audiant illos |
s-316
| at ille dixit |
s-317
| non pater Abraham |
s-318
| sed si quis ex mortuis ierit ad eos paenitentiam agent |
s-319
| ait autem illi |
s-320
| si Mosen et prophetas non audiunt neque si quis ex mortuis resurrexerit credent |
s-321
| post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberiadis |
s-322
| et sequebatur eum multitudo magna quia videbant signa quae faciebat super his qui infirmabantur |
s-323
| subiit ergo in montem Iesus et ibi sedebat cum discipulis suis |
s-324
| erat autem proximum pascha dies festus Iudaeorum |
s-325
| cum sublevasset ergo oculos Iesus et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum dicit ad Philippum |
s-326
| unde ememus panes ut manducent hii |
s-327
| hoc autem dicebat temptans eum |
s-328
| ipse enim sciebat quid esset facturus |
s-329
| respondit ei Philippus |
s-330
| ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis ut unusquisque modicum quid accipiat |
s-331
| dicit ei unus ex discipulis eius Andreas frater Simonis Petri |
s-332
| est puer unus hic qui habet quinque panes hordiacios et duos pisces |
s-333
| sed haec quid sunt inter tantos |
s-334
| dixit ergo Iesus |
s-335
| facite homines discumbere |
s-336
| erat autem faenum multum in loco |
s-337
| discubuerunt ergo viri numero quasi quinque milia |
s-338
| accepit ergo panes Iesus |
s-339
| et cum gratias egisset distribuit discumbentibus similiter et ex piscibus quantum volebant |
s-340
| ut autem impleti sunt dixit discipulis suis |
s-341
| colligite quae superaverunt fragmenta ne pereant |
s-342
| collegerunt ergo et impleverunt duodecim cofinos fragmentorum ex quinque panibus hordiaciis quae superfuerunt his qui manducaverunt |
s-343
| illi ergo homines cum vidissent quod fecerat signum dicebant quia |
s-344
| hic est vere propheta qui venturus est in mundum |
s-345
| Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum et facerent eum regem fugit iterum in montem ipse solus |
s-346
| ut autem sero factum est descenderunt discipuli eius ad mare |
s-347
| et cum ascendissent navem venerunt trans mare in Capharnaum |
s-348
| et tenebrae iam factae erant et non venerat ad eos Iesus |
s-349
| mare autem vento magno flante exsurgebat |
s-350
| cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta vident Iesum ambulantem super mare et proximum navi fieri et timuerunt |
s-351
| ille autem dicit eis |
s-352
| ego sum |
s-353
| nolite timere |
s-354
| voluerunt ergo accipere eum in navi et statim fuit navis ad terram quam ibant |
s-355
| altera die turba quae stabat trans mare vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navem sed soli discipuli eius abissent |
s-356
| aliae vero supervenerunt naves a Tiberiade iuxta locum ubi manducaverant panem gratias agente Domino |
s-357
| cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi ne que discipuli eius ascenderunt naviculas et venerunt Capharnaum quaerentes Iesum |
s-358
| et cum invenissent eum trans mare dixerunt ei |
s-359
| rabbi quando huc venisti |
s-360
| respondit eis Iesus et dixit |
s-361
| amen amen dico vobis |
s-362
| quaeritis me non quia vidistis signa sed quia manducastis ex panibus et saturati estis |
s-363
| operamini non cibum qui perit sed qui permanet in vitam aeternam quem Filius hominis vobis dabit |
s-364
| hunc enim Pater signavit Deus |
s-365
| dixerunt ergo ad eum |
s-366
| quid faciemus ut operemur opera Dei |
s-367
| respondit Iesus et dixit eis |
s-368
| hoc est opus Dei ut credatis in eum quem misit ille |
s-369
| dixerunt ergo ei |
s-370
| quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi |
s-371
| quid operaris |
s-372
| patres nostri manna manducaverunt in deserto sicut scriptum est |
s-373
| panem de caelo dedit eis manducare |
s-374
| dixit ergo eis Iesus |
s-375
| amen amen dico vobis |
s-376
| non Moses dedit vobis panem de caelo sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum |
s-377
| panis enim Dei est qui descendit de caelo et dat vitam mundo |
s-378
| dixerunt ergo ad eum |
s-379
| Domine semper da nobis panem hunc |
s-380
| dixit autem eis Iesus |
s-381
| ego sum panis vitae |
s-382
| qui veniet ad me non esuriet et qui credit in me non sitiet umquam |
s-383
| sed dixi vobis quia et vidistis me et non creditis |
s-384
| omne quod dat mihi Pater ad me veniet |
s-385
| et eum qui venit ad me non eiciam foras |
s-386
| quia descendi de caelo non ut faciam voluntatem meam sed voluntatem eius qui misit me |
s-387
| haec est autem voluntas eius qui misit me Patris ut omne quod dedit mihi non perdam ex eo sed resuscitem illum novissimo die |
s-388
| haec est enim voluntas Patris mei qui misit me ut omnis qui videt Filium et credit in eum habeat vitam aeternam et resuscitabo ego eum in novissimo die |
s-389
| murmurabant ergo Iudaei de illo quia dixisset |
s-390
| ego sum panis qui de caelo descendi |
s-391
| et dicebant |
s-392
| nonne hic est Iesus filius Ioseph cuius nos novimus patrem et matrem |
s-393
| quomodo ergo dicit hic quia |
s-394
| de caelo descendi |
s-395
| respondit ergo Iesus et dixit eis |
s-396
| nolite murmurare in invicem |
s-397
| nemo potest venire ad me nisi Pater qui misit me traxerit eum et ego resuscitabo eum novissimo die |
s-398
| est scriptum in prophetis |
s-399
| et erunt omnes docibiles Dei |
s-400
| omnis qui audivit a Patre et didicit venit ad me |
s-401
| non quia Patrem vidit quisquam nisi is qui est a Deo |
s-402
| hic vidit Patrem |
s-403
| amen amen dico vobis |
s-404
| qui credit in me habet vitam aeternam |
s-405
| ego sum panis vitae |
s-406
| patres vestri manducaverunt in deserto manna et mortui sunt |