| s-401
| Малына, жанына ие болып отырған қай қазақ бар? |
| s-402
| Қызды алам деп жүргенде, бұл иттер шешесін атып өлтіріпті. |
| s-403
| Мұның арты үлкен дүрбелеңге шаппасын кім біледі? |
| s-404
| Ағасы болмаса, бұ қызда не жазық бар еді?.. |
| s-405
| Енді бұл беттен қайтуға өткел жоқ... |
| s-406
| Дауа жоқ... |
| s-407
| Бай неліктен бай болады? |
| s-408
| Қыстауға қонса, бата оқу болса, мал өлсе, құрбандық берсе, бас пен жамбас молданың алдына тартылатын. |
| s-409
| Онан өзгені іздемейді. |
| s-410
| Кімге жалынсын, кімге сенсін? |
| s-411
| Алтынай малын сауады, өгізді көздейді, байлайды, отынын тереді, отын жағады, суын әкеледі, күл шығарады, тамағын істейді, киімін өзі тігеді, үйін жияды, сыпырады, қорасын тазалайды. |
| s-412
| Мұның бәрі оған құдайдың бұйырған жұмысы тәрізді. |
| s-413
| Бұл — құдайдың бұйрығы. |
| s-414
| Бұрынғыдай емес, Алтынай тұрмысына енді риза. |
| s-415
| Байы атқа мініп, кісі болды. |
| s-416
| Кісі болғалы, үйі үй болып келеді. |
| s-417
| Жоқ, Алтынайдың өзінше дәмі әбден бар. |
| s-418
| — Бәйбіше қайда? |
| s-419
| Қазақтың сондай телмірген әдеті құрысын! |
| s-420
| Олар қайда? |
| s-421
| Ол келген қазақ екен. |
| s-422
| - Немене? |
| s-423
| — Бәйбішені атып кетті. |
| s-424
| — Ойбай! |
| s-425
| — Е! |
| s-426
| Сол шапқыншының бірі осы екен. |
| s-427
| Өйткені ол жара атын атауға — адамның аузы жиренетін жара еді. |
| s-428
| Және ол қашанғы дау? |
| s-429
| Оған себеп мынау еді. |
| s-430
| — Ойбай, үлкен оқиға боп қалды! |
| s-431
| — Немене, жаным? |
| s-432
| — Құдай оңдап елдің көзі бір ашылды... |
| s-433
| Басқа бір дүниеге кіргендей болады... |
| s-434
| Сол сөзді бітірген кезде тағы үш орыс келді. |
| s-435
| Ай жоқ. |
| s-436
| Қараңғылық қоюланып келеді. |
| s-437
| 'Осылай тұр!' дегендей екі иығынан басып қалды, бес-алты адымдай жерге барып тұра қалды. |
| s-438
| Алтыатары жерге түсіп кетті. |
| s-439
| — Мені неге атасың? |
| s-440
| Мен саған тағы керек болмасымды қайдан білесің? |
| s-441
| Сен бұл жолдан аман-есен қайтарсың, еліңе аман барарсың... — деді. |
| s-442
| Кімді әлдилеп, сыбырлап тұрсыңдар? |
| s-443
| Түн түнереді. |
| s-444
| Бірақ дыбыс білінбейді. |
| s-445
| Бұ немене?.. |
| s-446
| — Енді қай жаққа барайын?.. |
| s-447
| Қасқыр одан жаман өршеленеді. |
| s-448
| Қасқыр күркілдейді... |
| s-449
| Жалын қалай шықты, солай қасқырлардың қарасы өше берді. |
| s-450
| Қасқырлар жалт берді. |
| s-451
| Қорқақ аңдар, тілсіз жаулар! |
| s-452
| Қаш, маңыма жолама! |
| s-453
| Кімді ұрып жығатынын кім білсін, әйтеуір ала шықты. |
| s-454
| Асумен асып елге бара жатқан, елден мал, азық-түлік алып келе жатқан орыстарды талай көрген. |
| s-455
| Оларға көзі түскенде күйінген, өкінген, жиренген, әйтеуір өзегін өртеген бір жаман сезім пайда болды. |
| s-456
| Қарағысы келмеді, теріс айналды. |
| s-457
| Ауылына келгендей қуанып кетті. |
| s-458
| Құдай жарылқады! |
| s-459
| Бір қырдан асқанда көлденең созылған сай килікті... |
| s-460
| Арғы қабақта жол жатыр. |
| s-461
| Ағыны тас домалатқан тасты сайдың тар өзені екен. |
| s-462
| 'Оны біз білмейміз-ау !' деген ойлар келді. |
| s-463
| Тарағысы келді. |
| s-464
| Өзен бойындағы ел қайда? |
| s-465
| Олардың жауы кім? |
| s-466
| Қара шаттан қашып келе жатқаны лезде есіне түсе қалды. |
| s-467
| Ағыны бұжырланып жатыр. |
| s-468
| Күн еңкейіп, түс қаңғып кетіпті. |
| s-469
| Әлі жүріп келеді, әлі жүріп келеді. |
| s-470
| Өткел жоқ. |
| s-471
| Жарты шақырымдай жерде бір дөңес көрінеді. |
| s-472
| Соған шығып ел көздемек. |
| s-473
| Елсіз дала емсіз жарадай көрінеді. |
| s-474
| Ай, қу дала! |
| s-475
| Бір мезгілде әлгі торғай жансыз тастай ағып түсті топ етіп. |
| s-476
| Ол торғайдың түскен жері қалың шөп. |
| s-477
| Торғайды ажалдан аман алып қалғанына қуанды. |
| s-478
| Жыланды өлтіргеніне ерленді. |
| s-479
| Әрі ырым көрді. |
| s-480
| Бір жапырақ етім бар. |
| s-481
| Ол дүние жинамайды. |
| s-482
| Үлкенді 'әке', 'аға' деп тұрады. |
| s-483
| Мейлі жаңа түскен келіншек болсын, қатын біткенді 'шеше' дейді. |
| s-484
| Еркек, әйел деп айырмайды, бала біткенді 'балақайым' дейді, кісіге өмірі қатты сөз айтпайды. |
| s-485
| Ит біткен шулап артында жүреді. |
| s-486
| Бар мақтанатыны — жүйріктігі. |
| s-487
| Бірінен қалдым деп айтпайды. |
| s-488
| Кейде жұрт намаз оқып жатса, дәрет алмастан жалаң аяқ барып, қатарға отыра кетеді. |
| s-489
| Бірталай жер жүрді. |
| s-490
| Әлден уақытта жүруге мұршасы келмей, дымы құрып отыра кетті. |
| s-491
| Үлкен еркектің мойнына дардай басымен мінуді ұят көрді. |
| s-492
| Кейбір қоралардың қасында қарауытқан мал көрінеді. |
| s-493
| Оның оң жағындағы кішірек қорадан бір көлеңке қараңдап сол үйге таман кетіп барады. |
| s-494
| 'Не бетіммен барам' деген ой келді. |
| s-495
| Және осы күйсіз қалпында тәуір үйге бас сұғуға қорланды. |
| s-496
| Үй іші тастай қараңғы. |
| s-497
| Үйдің іші сасық. |
| s-498
| Неміз кетіп барады? |
| s-499
| Е, сол. |
| s-500
| Киімі қандай екен? |