| s-305
| ὧν οὔ τε σοὶ μέτεστιν οὔ τε τοῖς ἄνω θεοῖσιν, ἀλλ̓ ἐκ σοῦ βιάζονται τάδε. |
| s-306
| τούτων σε λωβητῆρες ὑστεροφθόροι λοχῶσιν Ἅιδου καὶ θεῶν Ἐρινύες, ἐν τοῖσιν αὐτοῖς τοῖσδε ληφθῆναι κακοῖς. |
| s-307
| καὶ ταῦτ̓ ἄθρησον εἰ κατηργυρωμένος λέγω· |
| s-308
| ἐχθραὶ δὲ πᾶσαι συνταράσσονται πόλεις, ὅσων σπαράγματ̓ ἢ κύνες καθήγνισαν ἢ θῆρες ἤ τις πτηνὸς οἰωνός, φέρων ἀνόσιον ὀσμὴν ἑστιοῦχον ἐς πόλιν. |
| s-309
| ἁνήρ, ἄναξ, βέβηκε δεινὰ θεσπίσας· |
| s-310
| ἐπιστάμεσθα δ̓, ἐξ ὅτου λευκὴν ἐγὼ τήνδ̓ ἐκ μελαίνης ἀμφιβάλλομαι τρίχα, μή πώ ποτ̓ αὐτὸν ψεῦδος ἐς πόλιν λακεῖν. |
| s-311
| ἔγνωκα καὐτὸς καὶ ταράσσομαι φρένας. |
| s-312
| εὐβουλίας δεῖ, παῖ Μενοικέως, λαβεῖν. |
| s-313
| τί δῆτα χρὴ δρᾶν; |
| s-314
| φράζε. |
| s-315
| πείσομαι δ̓ ἐγώ. |
| s-316
| ἐλθὼν κόρην μὲν ἐκ κατώρυχος στέγης ἄνες, κτίσον δὲ τῷ προκειμένῳ τάφον. |
| s-317
| καὶ ταῦτ̓ ἐπαινεῖς καὶ δοκεῖς παρεικαθεῖν; |
| s-318
| συντέμνουσι γὰρ θεῶν ποδώκεις τοὺς κακόφρονας βλάβαι. |
| s-319
| δρᾶ νυν τάδ̓ ἐλθὼν μη δ̓ ἐπ̓ ἄλλοισιν τρέπε. |
| s-320
| ὧδ̓ ὡς ἔχω στείχοιμ̓ ἄν· |
| s-321
| ἐγὼ δ̓, ἐπειδὴ δόξα τῇδ̓ ἐπεστράφη, αὐτός τ̓ ἔδησα καὶ παρὼν ἐκλύσομαι. |
| s-322
| δέδοικα γὰρ μὴ τοὺς καθεστῶτας νόμους ἄριστον ᾖ σῴζοντα τὸν βίον τελεῖν. |
| s-323
| σὲ δ̓ ὑπὲρ διλόφου πέτρας στέροψ ὄπωπε λιγνύς, ἔνθα Κωρύκιαι στείχουσι νύμφαι Βακχίδες, Κασταλίας τε νᾶμα. |
| s-324
| καί σε Νυσαίων ὀρέων κισσήρεις ὄχθαι χλωρά τ̓ ἀκτὰ πολυστάφυλος πέμπει, ἀμβρότων ἐπέων εὐαζόντων Θηβαΐας ἐπισκοποῦντ̓ ἀγυιάς· |
| s-325
| τὰν ἐκ πασᾶν τιμᾷς ὑπερτάταν πόλεων ματρὶ σὺν κεραυνίᾳ· |
| s-326
| Κρέων γὰρ ἦν ζηλωτός, ὡς ἐμοί, ποτέ, σώσας μὲν ἐχθρῶν τήνδε Καδμείαν χθόνα λαβών τε χώρας παντελῆ μοναρχίαν ηὔθυνε, θάλλων εὐγενεῖ τέκνων σπορᾷ· |
| s-327
| καὶ νῦν ἀφεῖται πάντα. |
| s-328
| τὰς γὰρ ἡδονὰς ὅταν προδῶσιν ἄνδρες, οὐ τίθημ̓ ἐγὼ ζῆν τοῦτον, ἀλλ̓ ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν. |
| s-329
| πλούτει τε γὰρ κατ̓ οἶκον, εἰ βούλει, μέγα καὶ ζῆ τύραννον σχῆμ̓ ἔχων· |
| s-330
| ἐὰν δ̓ ἀπῇ τούτων τὸ χαίρειν, τἄλλ̓ ἐγὼ καπνοῦ σκιᾶς οὐκ ἂν πριαίμην ἀνδρὶ πρὸς τὴν ἡδονήν. |
| s-331
| τί δ̓ αὖ τόδ̓ ἄχθος βασιλέων ἥκεις φέρων; |
| s-332
| τεθνᾶσιν. |
| s-333
| καὶ τίς φονεύει; |
| s-334
| λέγε. |
| s-335
| Αἵμων ὄλωλεν· |
| s-336
| αὐτόχειρ δ̓ αἱμάσσεται. |
| s-337
| ὦ μάντι, τοὔπος ὡς ἄῤ ὀρθὸν ἤνυσας. |
| s-338
| ὡς ὧδ̓ ἐχόντων τἄλλα βουλεύειν πάρα. |
| s-339
| καὶ μὴν ὁρῶ τάλαιναν Εὐρυδίκην ὁμοῦ δάμαρτα τὴν Κρέοντος. |
| s-340
| ἐκ δὲ δωμάτων ἤτοι κλύουσα παιδὸς ἢ τύχῃ πάρα. |
| s-341
| ὦ πάντες ἀστοί, τῶν λόγων ἐπῃσθόμην πρὸς ἔξοδον στείχουσα, Παλλάδος θεᾶς ὅπως ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγορος. |
| s-342
| κακῶν γὰρ οὐκ ἄπειρος οὖσ̓ ἀκούσομαι. |
| s-343
| τί γάρ σε μαλθάσσοιμ̓ ἂν ὧν ἐς ὕστερον ψεῦσται φανούμεθ̓; |
| s-344
| ἐγὼ δὲ σῷ ποδαγὸς ἑσπόμην πόσει πεδίον ἐπ̓ ἄκρον, ἔνθ̓ ἔκειτο νηλεὲς κυνοσπάρακτον σῶμα Πολυνείκους ἔτι· |
| s-345
| τῷ δ̓ ἀθλίας ἄσημα περιβαίνει βοῆς ἕρποντι μᾶλλον ἆσσον, οἰμώξας δ̓ ἔπος ἵησι δυσθρήνητον· |
| s-346
| ἆρα δυστυχεστάτην κέλευθον ἕρπω τῶν παρελθουσῶν ὁδῶν; |
| s-347
| παιδός με σαίνει φθόγγος. |
| s-348
| ἀλλὰ πρόσπολοι, ἴτ̓ ἆσσον ὠκεῖς καὶ παραστάντες τάφῳ ἀθρήσαθ̓, ἁρμὸν χώματος λιθοσπαδῆ δύντες πρὸς αὐτὸ στόμιον, εἰ τὸν Αἵμονος φθόγγον συνίημ̓ ἢ θεοῖσι κλέπτομαι. |
| s-349
| τάδ̓ ἐξ ἀθύμου δεσπότου κελευσμάτων ἠθροῦμεν· |
| s-350
| ὦ τλῆμον, οἷον ἔργον εἴργασαι· |
| s-351
| τίνα νοῦν ἔσχες; |
| s-352
| ἐν τῷ συμφορᾶς διεφθάρης; |
| s-353
| ἔξελθε, τέκνον, ἱκέσιός σε λίσσομαι. |
| s-354
| ἐκ δ̓ ὁρμωμένου πατρὸς φυγαῖσιν ἤμπλακ̓· |
| s-355
| εἶθ̓ ὁ δύσμορος αὑτῷ χολωθείς, ὥσπερ εἶχ̓, ἐπενταθεὶς ἤρεισε πλευραῖς μέσσον ἔγχος, ἐς δ̓ ὑγρὸν ἀγκῶν̓ ἔτ̓ ἔμφρων παρθένῳ προσπτύσσεται. |
| s-356
| καὶ φυσιῶν ὀξεῖαν ἐκβάλλει ῥοὴν λευκῇ παρειᾷ φοινίου σταλάγματος. |
| s-357
| τί τοῦτ̓ ἂν εἰκάσειας; |
| s-358
| καὐτὸς τεθάμβηκ̓· |
| s-359
| οὐκ οἶδ̓· |
| s-360
| ἐμοὶ δ̓ οὖν ἥ τ̓ ἄγαν σιγὴ βαρὺ δοκεῖ προσεῖναι χἠ μάτην πολλὴ βοή. |
| s-361
| ἀλλ̓ εἰσόμεσθα, μή τι καὶ κατάσχετον κρυφῇ καλύπτει καρδίᾳ θυμουμένῃ, δόμους παραστείχοντες· |
| s-362
| ἰὼ παῖ, νέος νέῳ ξὺν μόρῳ αἰαῖ αἰαῖ, ἔθανες, ἀπελύθης ἐμαῖς οὐ δὲ σαῖς δυσβουλίαις. |
| s-363
| οἴμ̓ ὡς ἔοικας ὀψὲ τὴν δίκην ἰδεῖν. |
| s-364
| οἴμοι, ἔχω μαθὼν δείλαιος· |
| s-365
| ἐν δ̓ ἐμῷ κάρᾳ θεὸς τότ̓ ἄρα τότε μέγα βάρος μ̓ ἔχων ἔπαισεν, ἐν δ̓ ἔσεισεν ἀγρίαις ὁδοῖς, οἴμοι, λακπάτητον ἀντρέπων χαράν. |
| s-366
| τί δ̓ ἔστιν αὖ κάκιον ἐκ κακῶν ἔτι; |
| s-367
| γυνὴ τέθνηκε, τοῦδε παμμήτωρ νεκροῦ, δύστηνος, ἄρτι νεοτόμοισι πλήγμασιν. |
| s-368
| ἰὼ δυσκάθαρτος Ἅιδου λιμήν, τί μ̓ ἄρα τί μ̓ ὀλέκεις; |
| s-369
| ὦ κακάγγελτά μοι προπέμψας ἄχη, τίνα θροεῖς λόγον; |
| s-370
| αἰαῖ, ὀλωλότ̓ ἄνδῤ ἐπεξειργάσω. |
| s-371
| τί φής, παῖ; |
| s-372
| τίν̓ αὖ λέγεις μοι νέον, αἰαῖ αἰαῖ, σφάγιον ἐπ̓ ὀλέθρῳ γυναικεῖον ἀμφικεῖσθαι μόρον; |
| s-373
| ὁρᾶν πάρεστιν· |
| s-374
| οἴμοι, κακὸν τόδ̓ ἄλλο δεύτερον βλέπω τάλας. |
| s-375
| τίς ἄρα, τίς με πότμος ἔτι περιμένει; |
| s-376
| ἔχω μὲν ἐν χείρεσσιν ἀρτίως τέκνον, τάλας, τὸν δ̓ ἔναντα προσβλέπω νεκρόν. |
| s-377
| ἡ δ̓ ὀξυθήκτῳ βωμία περὶ ξίφει λύει κελαινὰ βλέφαρα, κωκύσασα μὲν τοῦ πρὶν θανόντος Μεγαρέως κλεινὸν λάχος, αὖθις δὲ τοῦδε, λοίσθιον δὲ σοὶ κακὰς πράξεις ἐφυμνήσασα τῷ παιδοκτόνῳ. |
| s-378
| αἰαῖ αἰαῖ, ἀνέπταν φόβῳ. |
| s-379
| τί μ̓ οὐκ ἀνταίαν ἔπαισέν τις ἀμφιθήκτῳ ξίφει; |
| s-380
| ποίῳ δὲ κἀπελύσατ̓ ἐν φοναῖς τρόπῳ; |
| s-381
| ὤμοι μοι, τάδ̓ οὐκ ἐπ̓ ἄλλον βροτῶν ἐμᾶς ἁρμόσει ποτ̓ ἐξ αἰτίας. |
| s-382
| ἴτω ἴτω, φανήτω μόρων ὁ κάλλιστ̓ ἔχων ἐμοὶ τερμίαν ἄγων ἁμέραν ὕπατος· |
| s-383
| ἴτω ἴτω, ὅπως μηκέτ̓ ἆμαρ ἄλλ̓ εἰσίδω. |
| s-384
| τῶν προκειμένων τι χρὴ μέλειν πράσσειν. |
| s-385
| μέλει γὰρ τῶνδ̓ ὅτοισι χρὴ μέλειν |
| s-386
| ἀλλ̓ ὧν ἐρῶ, τοιαῦτα συγκατηυξάμην. |
| s-387
| μή νυν προσεύχου μηδέν· |
| s-388
| ἄγοιτ̓ ἂν μάταιον ἄνδῤ ἐκποδών, ὅς, ὦ παῖ, σέ τ̓ οὐχ ἑκὼν κἄκτανον σέ τ̓ αὖ τάνδ̓, ὤμοι μέλεος, οὐ δ̓ ἔχω ὅπᾳ πρὸς πότερα κλιθῶ· |
| s-389
| πολλῷ τὸ φρονεῖν εὐδαιμονίας πρῶτον ὑπάρχει. |
| s-390
| χρὴ δὲ τά γ̓ εἰς θεοὺς μηδὲν ἀσεπτεῖν. |
| s-391
| μεγάλοι δὲ λόγοι μεγάλας πληγὰς τῶν ὑπεραύχων ἀποτίσαντες γήρᾳ τὸ φρονεῖν ἐδίδαξαν. |