| s-401
| Εκεί που προκύπτουν περισσότερα ερωτήματα είναι ο πυροβολισμός. |
| s-402
| « Πού πάμε ; » |
| s-403
| « Πώς γίνεται , σε ένα σπίτι που έχει να κατοικηθεί μήνες , αν όχι χρόνια , να υπάρχουν φρέσκιες πατημασιές σ το πάτωμα ; » |
| s-404
| « Εσύ είσαι χριστιανός και δε θα 'πρεπε να μου κάνεις αυτήν την ερώτηση » μου απαντάει σοβαρά. |
| s-405
| « Είμαστε βέβαιοι ότι ανακαλύψατε σε ποια εταιρεία ανήκει το φορτηγό ». |
| s-406
| Σπάω το κεφάλι μου να βρω πώς πρέπει να κινηθώ , όταν ξαφνικά μου κατεβαίνει το αυτονόητο. |
| s-407
| Θα μπορούσα βέβαια να επικαλεστώ το επιχείρημα ότι και ο Γκίκας , που ήξερε πώς να φυλάγεται , δεν είδε προκοπή. |
| s-408
| « Πού το βρήκατε ; » |
| s-409
| Οι βοηθοί μου θα συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους με καλύτερους μισθούς. |
| s-410
| Ρίχνω ένα βλέμμα , μέσα και έξω , σ το καφέ , αλλά δε βλέπω πουθενά την ξανθιά με γυαλιά και πράσινη ζακέτα. |
| s-411
| Σ τα χρόνια της κρίσης το πείραμα ήταν ως ποιο σημείο μπορούν μια χώρα και ο λαός της ν' αντέξουν να ζουν με όλο και λιγότερα. |
| s-412
| Πηγαίνω σ το γραφείο μου και κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα. |
| s-413
| « Όσο η υπόθεση της δολοφονίας έμενε ανοιχτή , διευκόλυνε και τις δικές μας έρευνες ». |
| s-414
| Ο υπαρχηγός μάς αφήνει πρώτα να περιμένουμε περί τη μία ώρα σ τον προθάλαμο και μας υποδέχεται με μούτρα κρεμασμένα ως το πάτωμα. |
| s-415
| Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα. |
| s-416
| « Βρήκαμε το τζιπ του Λαλόπουλου » μας ανακοινώνει. |
| s-417
| “ Αυτή είναι η γραμμή , σύντροφε ” , που σήμαινε “ Σκάσε και κάνε αυτό που σου λένε ”. |
| s-418
| Του δίνω σε δεύτερη προβολή την ίδια αναφορά , που είχα δώσει και σ τον Γκίκα. |
| s-419
| Έρχονται τα φαγητά με το κρασί και πριν σηκώσουμε τα ποτήρια , ο Φάνης κοιτάζει την Κατερίνα , σαν να θέλει να της πει « μίλα , γιατί τους έσκασες ». |
| s-420
| Βγήκαν καθαροί , αλλά αυτό δε σημαίνει και πολλά. |
| s-421
| Ο αστυνομικός που φυλάει την είσοδο , σηκώνει την κόκκινη ταινία και μας ανοίγει την πόρτα |
| s-422
| Υποψιάζομαι πως δεν τους ενδιέφεραν τόσο οι αναρτήσεις , αλλά ήθελαν να μάθουν τι άλλο ήξερε ο Σωτηρόπουλος. |
| s-423
| « Τι θα μας ανακοινώσει ; » |
| s-424
| « Περίμενε ». |
| s-425
| Σωπαίνει και το βλέμμα του κολλάει σε μια κοπέλα , που μιλάει σ το κινητό της. |
| s-426
| « Καλέ , βέβαια ». |
| s-427
| « Αστυνόμος Κώστας Χαρίτος » του λέω και σφίγγω το χέρι του. |
| s-428
| « Ακριβώς ». |
| s-429
| « Αυτό το βραχιόλι είναι από δω » μου λέει. |
| s-430
| Αυτά που σου είπε ο γιος του για τα δύο ατυχήματα σε πλοία τους μου ακούγονται τελείως λογικά. |
| s-431
| « Εντάξει , αλλά άλλο να τα διαβάζω και άλλο ν' ακούω εμένα να τα λέω ». |
| s-432
| Όταν μπήκα όμως σ το διαμέρισμα , είδα ότι η πόρτα της κρεβατοκάμαρας ήταν ανοιχτή κι εκεί μου μπήκαν οι ψύλλοι σ τ' αυτιά , γιατί την κλείνω πάντα. |
| s-433
| Τα υπόλοιπα κόμματα είχαν μαζευτεί σ τη γωνία και φώναζαν : |
| s-434
| « Τι θέλατε να τους πείτε και σας έστειλαν εδώ ; » |
| s-435
| « Για να κλέψω σάκο ». |
| s-436
| Κάποιος Λαλόπουλος. |
| s-437
| « Ως τώρα δεν έχει προκύψει κάποιο στοιχείο που να το επιβεβαιώνει ». |
| s-438
| Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιοριστώ σε ένα ποτήρι κρασί για τις ευχές , ώστε να μη με πάρει ο ύπνος πάνω σ το τιμόνι σ την επιστροφή. |
| s-439
| Προφανώς , έχω φτάσει πρώτος. |
| s-440
| απορώ. |
| s-441
| Κάτω από τη φωτογραφία , ο Σωτηρόπουλος έχει προσθέσει μια σημείωση : |
| s-442
| Τελικά , καταλήγω σ το συμπέρασμα ότι δε γίνεται να πηγαίνεις διά της πλαγίας οδού και να αποφεύγεις τα ρίσκα. |
| s-443
| « Εγώ έχω γκυναίκα μου και ντυο παιντιά που πάνε σχολείο ». |
| s-444
| Τι τα κάνατε τα κινητά σας ; |
| s-445
| « Μου έφερες την πιατέλα πλυμένη ». |
| s-446
| Θέλουμε να υπάρχει τάξη , και από την πλευρά του κράτους και από τη δική μας. |
| s-447
| Το αφήνω ασχολίαστο , για μην πω ούτε αλήθεια ούτε ψέματα , και γυρίζω σ τον Βλασόπουλο. |
| s-448
| Τώρα πώς από το σουβλάκι φτάσαμε να μαγειρεύουμε ταϊλανδέζικα ; |
| s-449
| Το ίδιο σκέφτηκα και εγώ , μόλις άκουσα το δικό μου να μου τρυπάει τ' αυτιά. |
| s-450
| « Να ανακρίνω τον Ασιάτη και θα επανέλθω » του εξηγώ. |
| s-451
| Η απορία της μένει αναπάντητη , γιατί χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο Ούλι. |
| s-452
| τη ρωτάω. |
| s-453
| Τα πράγματα ήταν τότε απλά. |
| s-454
| Ο Ζήσης έχει τον τρόπο του να ηρεμεί την Αδριανή. |
| s-455
| « Η ληστεία είναι το ανακουφιστικό » σχολιάζει. |
| s-456
| « Τώρα κανείς δε θα κουνάει ούτε το δάχτυλό του , γιατί κανείς δεν έχει λόγο να είναι δυσαρεστημένος ». |
| s-457
| Επιστρέφω σ το γραφείο μου και προσπαθώ να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου , για να ορίσω τις προτεραιότητες. |
| s-458
| « Μπορεί να αποφάσισαν να κάνουν παιδί και να μην το λένε ακόμα » της απαντάω. |
| s-459
| Από την άλλη δεν μπορώ να σφυρίξω αδιάφορα , οπότε συμβιβάζομαι με μια μέση λύση. |
| s-460
| « Κι εγώ το προτιμώ που είμαστε όλοι μαζί ». |
| s-461
| Τουλάχιστον αυτή ήταν η δικαιολογία. |
| s-462
| Βλέπω την Κούλα να βάζει τα γέλια. |
| s-463
| Τα πρώτα σημάδια είναι ενθαρρυντικά , άλλωστε το βλέπετε και εσείς. |
| s-464
| Το περιπολικό είναι ήδη έξω από το αστυνομικό τμήμα εις επιβεβαίωσιν της μαλακίας μου. |
| s-465
| « Η δική μου τα φόρτωνε όλα σ' εσάς , τους δεξιούς δωσίλογους ». |
| s-466
| Έρχεται κοντά μου και με αγκαλιάζει. |
| s-467
| Αν δεν είναι οι Γεωργιανοί οι δολοφόνοι του Χαρδάκου , τότε η μόνη εξήγηση που κολλάει είναι ότι είχαν ακούσει για το φόνο και μπλόφαραν. |
| s-468
| « Σ την υπηρεσία που με φέρατε , έχω κάθε μέρα και μια έκπληξη ». |
| s-469
| Αντί για το σπίτι , βάζω πλώρη για το γραφείο της κόρης μου. |
| s-470
| Την επίσημη κατάθεση θα την πάρουμε αργότερα. |
| s-471
| τον ρωτάει η Κούλα. |
| s-472
| « Μάθαμε κάτι που αξίζει να τ' ακούσετε με τ' αυτιά σας » μου απαντάει ο Βλασόπουλος. |
| s-473
| « Αλλά μετά απαντάει η Αδριανή ». |
| s-474
| Η ερώτηση συνεφέρνει τη Θεανώ και θυμάται την ιδιότητά μας. |
| s-475
| Ξαφνικά πετάγομαι από τη θέση μου. |
| s-476
| « Τον σκότωσα και πήρα τα τρακόσια ευρώ ». |
| s-477
| « Τα φόρτωναν σε αγροτικό , όπως είδε η Αρβανίτου ; » |
| s-478
| Απλώς σηκώνω το ποτήρι μου . |
| s-479
| Μόλις καταπίνω την πρώτη γουλιά από τον καφέ μου , χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο Δημητρίου. |
| s-480
| « Ποιος τρελός σκότωσε τον Μένη ; » |
| s-481
| Ξέρουν τι ζητάνε , σε ακούν όταν τους μιλάς , και αν ζητήσεις κάτι , την επόμενη μέρα έχει γίνει. |
| s-482
| Τελικά , ανοίξαμε την πόρτα με άδεια εισαγγελέα και τον βρήκαμε. |
| s-483
| Τη ρωτάει. |
| s-484
| Καλημέρα σας , κύριε αστυνόμε. |
| s-485
| Το παίρνω και το διαβάζω. |
| s-486
| με ρωτάει ο Μερίκας , που έχει αντικαταστήσει τον Σωτηρόπουλο . |
| s-487
| Το ΚΕΑΝ δεν παρουσίασε κανένα πρόγραμμα , δεν ανέλαβε καμία δέσμευση και δεν έδωσε καμία υπόσχεση. |
| s-488
| Αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος διαφυγής , μετά από τέτοιο έγκλημα : το μηχανάκι. |
| s-489
| « Πώς είναι οι δικοί σου ; » |
| s-490
| Γελάει μ' εκείνο το σπαστό γέλιο του. |
| s-491
| Απορεί η Αδριανή και σταυροκοπιέται , χωρίς το « μνήσθητί μου , Κύριε ». |
| s-492
| Βάζουμε από κοινού τα γέλια. |
| s-493
| « Πάντως , έπεσες έξω ». |
| s-494
| « Αστυνόμε , όταν σε γνώρισα δεν μπορούσα να φανταστώ τον τέλειο συνδυασμό που μου προσφέρει η οικογένειά σου » μου λέει ο Ζήσης. |
| s-495
| Εκεί πάνω χτυπάει το τηλέφωνο και επαληθεύεται η ρήση « άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων , άλλα δε Θεός κελεύει ». |
| s-496
| Ανάγκα και θεοί πείθονται , έλεγαν οι αρχαίοι. |
| s-497
| « Τα μαχαίρια τι τα θέλατε ; » |
| s-498
| « Μας επανέφεραν τους μισθούς μας , πήραμε ανάσα ». |
| s-499
| « Καλά , εσύ έκανες τάμα ». |
| s-500
| « Πότε μπορεί η οικογένεια να πάρει τον νεκρό ; » |