Sentence view Universal Dependencies - Icelandic - IcePaHC Language Icelandic Project IcePaHC Corpus Part dev Annotation Arnardóttir, Þórunn; Hafsteinsson, Hinrik; Sigurðsson, Einar Freyr; Jónsdóttir, Hildur; Bjarnadóttir, Kristín; Ingason, Anton Karl; Rúnarsson, Kristján; Steingrímsson, Steinþór; Wallenberg, Joel C.; Rögnvaldsson, Eiríkur
Text: Transcription Written form - Colors
showing 301 - 400 of 4865 • previous • next
Líða þau misseri og er vorar býður Oddur honum heima að vera og kveðst svo betur þykja .
s-301
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,75.301
Líða þau misseri og er vorar býður Oddur honum heima að vera og kveðst svo betur þykja.
Þykir mönnum mikils um vert hversu þessi maður gefst .
s-302
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,76.302
Þykir mönnum mikils um vert hversu þessi maður gefst.
Hann er og vinsæll sjálfur og stendur nú búið með miklum blóma og þykir engis manns ráð virðulegra vera en Odds .
s-303
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,77.303
Hann er og vinsæll sjálfur og stendur nú búið með miklum blóma og þykir engis manns ráð virðulegra vera en Odds.
Einn hlut þykir mönnum að skorta , að eigi sé ráð hans með allri sæmd , að hann er maður goðorðslaus .
s-304
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,78.304
Einn hlut þykir mönnum að skorta, að eigi sé ráð hans með allri sæmd, að hann er maður goðorðslaus.
Var það þá mikill siður að taka upp ný goðorð eða kaupa og nú gerði hann svo .
s-305
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,79.305
Var það þá mikill siður að taka upp ný goðorð eða kaupa og nú gerði hann svo.
Söfnuðust honum skjótt þingmenn .
s-306
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,80.306
Söfnuðust honum skjótt þingmenn.
Voru allir til hans fúsir .
s-307
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,81.307
Voru allir til hans fúsir.
Og er nú kyrrt um hríð .
s-308
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,82.308
Og er nú kyrrt um hríð.
3. Oddi hugnar vel við Óspak , lét hann mjög ráða fyrir búinu .
s-309
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,83.309
3. Oddi hugnar vel við Óspak, lét hann mjög ráða fyrir búinu.
Hann var bæði hraðvirkur og mikilvirkur og þarfur búinu .
s-310
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,84.310
Hann var bæði hraðvirkur og mikilvirkur og þarfur búinu.
Líður af veturinn og hugnar Oddi nú betur við Óspak en fyrr því að nú hefst hann að fleira .
s-311
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,85.311
Líður af veturinn og hugnar Oddi nú betur við Óspak en fyrr því að nú hefst hann að fleira.
Á haustum heimtir hann fé af fjalli og urðu góðar heimtur , missti engis sauðar .
s-312
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,86.312
Á haustum heimtir hann fé af fjalli og urðu góðar heimtur, missti engis sauðar.
Líður nú af veturinn og vorar .
s-313
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,87.313
Líður nú af veturinn og vorar.
Lýsir Oddur því að hann ætlar utan um sumarið og segir að Vali frændi hans skal taka þar við búi .
s-314
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,88.314
Lýsir Oddur því að hann ætlar utan um sumarið og segir að Vali frændi hans skal taka þar við búi.
Vali segir : ' Svo er háttað frændi að eg er ekki því vanur og vil eg heldur annast um fé okkar og kaupeyri . '
s-315
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,89.315
Vali segir: ' Svo er háttað frændi að eg er ekki því vanur og vil eg heldur annast um fé okkar og kaupeyri.'
Oddur snýr nú að Óspaki og biður hann taka við búi .
s-316
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,90.316
Oddur snýr nú að Óspaki og biður hann taka við búi.
Óspakur segir : ' Það er mér ofráð þó að nú flytjist fram er þú ert við . '
s-317
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,91.317
Óspakur segir: ' Það er mér ofráð þó að nú flytjist fram er þú ert við.'
Oddur leitar eftir en Óspakur fer undan og er þó óðfúsi til .
s-318
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,92.318
Oddur leitar eftir en Óspakur fer undan og er þó óðfúsi til.
Og þar kemur að hann biður Odd ráða ef hann heitir honum sinni ásjá og trausti .
s-319
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,93.319
Og þar kemur að hann biður Odd ráða ef hann heitir honum sinni ásjá og trausti.
Oddur segir að hann skal svo fara með hans eign sem hann verður mestur maður af og vinsælastur , sagðist það reynt hafa að eigi mun annar maður betur kunna né vilja hans fé varðveita .
s-320
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,94.320
Oddur segir að hann skal svo fara með hans eign sem hann verður mestur maður af og vinsælastur, sagðist það reynt hafa að eigi mun annar maður betur kunna né vilja hans fé varðveita.
Óspakur biður nú á hans valdi vera .
s-321
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,95.321
Óspakur biður nú á hans valdi vera.
Lúka nú svo talinu .
s-322
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,96.322
Lúka nú svo talinu.
Oddur býr nú skip sitt og lætur bera vöru til .
s-323
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,97.323
Oddur býr nú skip sitt og lætur bera vöru til.
Þetta fréttist og er margtalað um .
s-324
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,98.324
Þetta fréttist og er margtalað um.
Oddur þurfti eigi langan búnað .
s-325
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,99.325
Oddur þurfti eigi langan búnað.
Vali fer með honum .
s-326
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,100.326
Vali fer með honum.
Og þá er hann er albúinn leiða menn hann til skips .
s-327
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,101.327
Og þá er hann er albúinn leiða menn hann til skips.
Óspakur leiddi hann í lengra lagi .
s-328
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,102.328
Óspakur leiddi hann í lengra lagi.
Áttu þeir mart að tala .
s-329
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,103.329
Áttu þeir mart að tala.
Og er skammt var til skips þá mælti Oddur : ' Nú er sá einn hlutur er óskilað er . '
s-330
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,104.330
Og er skammt var til skips þá mælti Oddur: ' Nú er sá einn hlutur er óskilað er.'
' Hvað er það ? ' segir Óspakur .
s-331
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,105.331
' Hvað er það?' segir Óspakur.
' Ekki er séð fyrir goðorði mínu , ' segir Oddur , ' og vil eg að þú takir við . '
s-332
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,106.332
' Ekki er séð fyrir goðorði mínu,' segir Oddur,' og vil eg að þú takir við.'
' Á þessu er engi gerning , ' segir Óspakur , ' er eg ekki til þess fær .
s-333
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,107.333
' Á þessu er engi gerning,' segir Óspakur,' er eg ekki til þess fær.
Hefi eg þó meira á hendur tekist en líklegt sé að eg valdi eða vel leysi .
s-334
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,108.334
Hefi eg þó meira á hendur tekist en líklegt sé að eg valdi eða vel leysi.
Er þar engi maður jafnvel til fallinn sem faðir þinn .
s-335
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,109.335
Er þar engi maður jafnvel til fallinn sem faðir þinn.
Er hann hinn mesti málamaður og forvitri . '
s-336
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,110.336
Er hann hinn mesti málamaður og forvitri.'
Oddur kveðst eigi mundu honum í hendur fá ' og vil eg að þú takir við . '
s-337
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,111.337
Oddur kveðst eigi mundu honum í hendur fá' og vil eg að þú takir við.'
Óspakur fer undan og vildi þó feginn .
s-338
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,112.338
Óspakur fer undan og vildi þó feginn.
Oddur segir á reiði sína ef hann tekur eigi við og að skilnaði þeirra tekur Óspakur við goðorðinu .
s-339
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,113.339
Oddur segir á reiði sína ef hann tekur eigi við og að skilnaði þeirra tekur Óspakur við goðorðinu.
Fer Oddur nú utan og tekst vel hans ferð sem vandi hans var til .
s-340
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,114.340
Fer Oddur nú utan og tekst vel hans ferð sem vandi hans var til.
Óspakur fer heim og var margtalað um þetta mál .
s-341
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,115.341
Óspakur fer heim og var margtalað um þetta mál.
Þykir Oddur mikið vald hafa þessum manni í hendur fengið .
s-342
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,116.342
Þykir Oddur mikið vald hafa þessum manni í hendur fengið.
Óspakur ríður til þings um sumarið með flokk manna og tekst honum það vel og liðmannlega , kann það allt vel af höndum að leysa er hann skylda lög til , ríður af þingi með sæmd .
s-343
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,117.343
Óspakur ríður til þings um sumarið með flokk manna og tekst honum það vel og liðmannlega, kann það allt vel af höndum að leysa er hann skylda lög til, ríður af þingi með sæmd.
Hann heldur kappsamlega sína menn og láta hvergi sinn hlut og er ekki mjög á þá gengið .
s-344
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,118.344
Hann heldur kappsamlega sína menn og láta hvergi sinn hlut og er ekki mjög á þá gengið.
Hann er góður og greiður við alla sína nágranna .
s-345
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,119.345
Hann er góður og greiður við alla sína nágranna.
Hvergi þykir nú minni rausn né risna á búinu en áður .
s-346
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,120.346
Hvergi þykir nú minni rausn né risna á búinu en áður.
Eigi skortir umsýslu og fara ráðin vel fram .
s-347
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,121.347
Eigi skortir umsýslu og fara ráðin vel fram.
Líður nú af sumarið .
s-348
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,122.348
Líður nú af sumarið.
Ríður hann til leiðar og helgar hana .
s-349
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,123.349
Ríður hann til leiðar og helgar hana.
Og er á leið haustið fer hann á fjall er menn ganga að geldfé og verða heimtur góðar .
s-350
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,124.350
Og er á leið haustið fer hann á fjall er menn ganga að geldfé og verða heimtur góðar.
Er ríkt fylgt og missir engis sauðar , hvorki fyrir sína hönd né Odds .
s-351
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,125.351
Er ríkt fylgt og missir engis sauðar, hvorki fyrir sína hönd né Odds.
4. Svo bar til um haustið að Óspakur kom norður í Víðidal , á Svölustaði .
s-352
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,126.352
4. Svo bar til um haustið að Óspakur kom norður í Víðidal, á Svölustaði.
Þar bjó kona sú er Svala hét .
s-353
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,127.353
Þar bjó kona sú er Svala hét.
Þar var honum veittur beinleiki .
s-354
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,128.354
Þar var honum veittur beinleiki.
Hún var væn kona og ung .
s-355
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,129.355
Hún var væn kona og ung.
Hún talar tíl Óspaks og biður hann sjá um ráð sitt ' hefi eg það frétt að þú ert búmaður mikill . '
s-356
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,130.356
Hún talar tíl Óspaks og biður hann sjá um ráð sitt' hefi eg það frétt að þú ert búmaður mikill.'
Hann tók því vel og tala þau mart .
s-357
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,131.357
Hann tók því vel og tala þau mart.
Féllst hvort öðru vel í geð og lítast þau vel til og blíðlega .
s-358
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,132.358
Féllst hvort öðru vel í geð og lítast þau vel til og blíðlega.
Og þar kemur tali þeirra að hann spyr hver ráða eigi fyrir kosti hennar .
s-359
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,133.359
Og þar kemur tali þeirra að hann spyr hver ráða eigi fyrir kosti hennar.
' Engi maður er mér skyldri , ' segir hún , ' sá er nokkurs er verður , en Þórarinn Langdælagoði hinn spaki . '
s-360
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,134.360
' Engi maður er mér skyldri,' segir hún,' sá er nokkurs er verður, en Þórarinn Langdælagoði hinn spaki.'
Síðan ríður Óspakur til fundar við Þórarin og er þar tekið við honum vel að eins .
s-361
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,135.361
Síðan ríður Óspakur til fundar við Þórarin og er þar tekið við honum vel að eins.
Hann hefir nú uppi sitt erindi og biður Svölu .
s-362
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,136.362
Hann hefir nú uppi sitt erindi og biður Svölu.
Þórarinn segir : ' Ekki kann eg að girnast til þíns mægis .
s-363
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,137.363
Þórarinn segir: ' Ekki kann eg að girnast til þíns mægis.
Er margtalað um þínar meðferðir .
s-364
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,138.364
Er margtalað um þínar meðferðir.
Kann eg það sjá að ekki má í tveim höndum hafa við slíka menn , verður annaðhvort að taka upp bú hennar og láta hana fara hingað , ella munuð þið gera sem ykkur líkar .
s-365
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,139.365
Kann eg það sjá að ekki má í tveim höndum hafa við slíka menn, verður annaðhvort að taka upp bú hennar og láta hana fara hingað, ella munuð þið gera sem ykkur líkar.
Nú mun eg mér engu af skipta og kalla eg ekki þetta mitt ráð . '
s-366
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,140.366
Nú mun eg mér engu af skipta og kalla eg ekki þetta mitt ráð.'
Eftir þetta fer Óspakur á brott og kemur á Svölustaði og segir henni svo búið .
s-367
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,141.367
Eftir þetta fer Óspakur á brott og kemur á Svölustaði og segir henni svo búið.
Nú gera þau ráð sitt og fastnar hún sig sjálf og fer hún með honum á Mel en þau eiga bú á Svölustöðum og fá menn til fyrir að vera .
s-368
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,142.368
Nú gera þau ráð sitt og fastnar hún sig sjálf og fer hún með honum á Mel en þau eiga bú á Svölustöðum og fá menn til fyrir að vera.
Nú er Óspakur á Mel og hélt rausn í búinu .
s-369
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,143.369
Nú er Óspakur á Mel og hélt rausn í búinu.
Hann þótti þó vera ódældarmaður mikill .
s-370
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,144.370
Hann þótti þó vera ódældarmaður mikill.
Nú líður af veturinn og um sumarið kom Oddur út í Hrútafirði .
s-371
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,145.371
Nú líður af veturinn og um sumarið kom Oddur út í Hrútafirði.
Hafði honum enn orðið gott til fjár og mannheilla , kemur heim á Mel og lítur yfir eignir sínar , þykir vel varðveist hafa og gest vel að .
s-372
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,146.372
Hafði honum enn orðið gott til fjár og mannheilla, kemur heim á Mel og lítur yfir eignir sínar, þykir vel varðveist hafa og gest vel að.
Líður nú á sumarið .
s-373
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,147.373
Líður nú á sumarið.
Það er eitt sinn að Oddur vekur til við Óspak að vel muni fallið að hann tæki við goðorði sínu .
s-374
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,148.374
Það er eitt sinn að Oddur vekur til við Óspak að vel muni fallið að hann tæki við goðorði sínu.
Óspakur segir : ' Já , ' segir hann , ' þar er sá hlutur er eg var ófúsastur til með að fara og síst til fær .
s-375
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,149.375
Óspakur segir: ' Já,' segir hann,' þar er sá hlutur er eg var ófúsastur til með að fara og síst til fær.
Er eg þess og albúinn en það ætla eg mönnum þó tíðast að það sé gert annaðhvort á leiðum eða þingum . '
s-376
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,150.376
Er eg þess og albúinn en það ætla eg mönnum þó tíðast að það sé gert annaðhvort á leiðum eða þingum.'
Oddur segir : ' Það má vel vera . '
s-377
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,151.377
Oddur segir: ' Það má vel vera.'
Líður nú sumarið að leiðinni fram .
s-378
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,152.378
Líður nú sumarið að leiðinni fram.
Og leiðarmorguninn er Oddur vaknar litast hann um og sér fátt manna í skálanum .
s-379
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,153.379
Og leiðarmorguninn er Oddur vaknar litast hann um og sér fátt manna í skálanum.
Hefur hann sofið fast og lengi , spratt upp og veit að menn eru gersamlega úr skálanum .
s-380
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,154.380
Hefur hann sofið fast og lengi, spratt upp og veit að menn eru gersamlega úr skálanum.
Honum þótti þetta undarlegt og talar þó fátt .
s-381
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,155.381
Honum þótti þetta undarlegt og talar þó fátt.
Hann býst um og nokkurir menn með honum , þótti þetta undarlegt og ríða nú til leiðarinnar .
s-382
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,156.382
Hann býst um og nokkurir menn með honum, þótti þetta undarlegt og ríða nú til leiðarinnar.
Og er þeir komu þar þá var þar mart manna fyrir og voru þá mjög brott búnir og var helguð leiðin .
s-383
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,157.383
Og er þeir komu þar þá var þar mart manna fyrir og voru þá mjög brott búnir og var helguð leiðin.
Oddi bregður nú í brún , þykir undarleg þessi tiltekja .
s-384
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,158.384
Oddi bregður nú í brún, þykir undarleg þessi tiltekja.
Fara menn heim og líða þaðan nokkurir dagar .
s-385
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,159.385
Fara menn heim og líða þaðan nokkurir dagar.
Það var enn einn dag er Oddur sat undir borði og Óspakur gegnt honum og er minnst varir hleypur Oddur undan borðinu og að Óspaki og hefir reidda exi í hendi sér , biður hann nú laust láta goðorðið .
s-386
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,160.386
Það var enn einn dag er Oddur sat undir borði og Óspakur gegnt honum og er minnst varir hleypur Oddur undan borðinu og að Óspaki og hefir reidda exi í hendi sér, biður hann nú laust láta goðorðið.
Óspakur segir : ' Eigi muntu þurfa með svo miklu kappi að sækja .
s-387
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,161.387
Óspakur segir: ' Eigi muntu þurfa með svo miklu kappi að sækja.
þegar hefir þú goðorð er þú vilt og vissi eg eigi er þér væri alvara við að taka . '
s-388
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,162.388
þegar hefir þú goðorð er þú vilt og vissi eg eigi er þér væri alvara við að taka.'
Rétti hann þá fram höndina og fékk Oddi goðorðið .
s-389
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,163.389
Rétti hann þá fram höndina og fékk Oddi goðorðið.
Var nú kyrrt um hríð og héðan gerist fátt með þeim Oddi og Óspaki .
s-390
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,164.390
Var nú kyrrt um hríð og héðan gerist fátt með þeim Oddi og Óspaki.
Er Óspakur heldur ýgur viðskiptis .
s-391
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,165.391
Er Óspakur heldur ýgur viðskiptis.
Grunar menn um að Óspakur mundi hafa ætlað sér að hafa goðorðið en eigi Oddi ef eigi hefði verið kúgað af honum að hann mætti eigi undan komast .
s-392
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,166.392
Grunar menn um að Óspakur mundi hafa ætlað sér að hafa goðorðið en eigi Oddi ef eigi hefði verið kúgað af honum að hann mætti eigi undan komast.
Nú verður ekki af búsumsýslunni .
s-393
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,167.393
Nú verður ekki af búsumsýslunni.
Oddur kveður hann að engu .
s-394
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,168.394
Oddur kveður hann að engu.
Mæltust þeir og ekki við .
s-395
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,169.395
Mæltust þeir og ekki við.
Það var einn dag að Óspakur býr ferð sína .
s-396
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,170.396
Það var einn dag að Óspakur býr ferð sína.
Oddur lætur sem hann viti það eigi .
s-397
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,171.397
Oddur lætur sem hann viti það eigi.
Skiljast þeir svo að hvorgi kveður annan .
s-398
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,172.398
Skiljast þeir svo að hvorgi kveður annan.
Óspakur fer nú á Svölustaði til bús síns .
s-399
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,173.399
Óspakur fer nú á Svölustaði til bús síns.
Oddur lætur nú sem ekki sé að orðið og er nú kyrrt um hríð .
s-400
1350.BANDAMENNM.NAR-SAG,174.400
Oddur lætur nú sem ekki sé að orðið og er nú kyrrt um hríð.
Edit as list • Text view • Dependency trees